In Bangladesh en Bagdad hebben ze er nog wel een paar op overschot.

Soms vraag ik mij toch af in wat voor wereld wij leven als zelfs een door en door vredelievende mens als broeder Roger, oprichter van de oecumenische gemeenschap van Taizé, door geweld om het leven komt.

PS: De Taizé website is momenteel offline door een te hoog aantal connecties.

Ik had mijn mond moeten houden. Er is alweer een zilveren vogel uit de lucht gevallen.

Hoe komt een mens erbij om zoiets te verzinnen?

De Griekse politie heeft in Thessaloniki een 32-jarige man opgepakt, die op televisie had verklaard dat hij van een neef aan boord van het verongelukte Cypriotisch vliegtuig een sms-bericht had ontvangen. De man heeft inmiddels bekend dat hij heeft gelogen. Morgen wordt een gerechtelijke procedure tegen hem ingesteld.

Aan het tv-station Alpha verklaarde Nektarios-Sotiris Voutas dat hij een alarmerend sms-je had ontvangen van een neef aan boord van het zaterdag neergestorte toestel. ,,Wij hebben koud. De piloot ziet blauw. We gaan sterven. Vaarwel”, luidde de sms.

De tekstboodschap werd beschouwd als een sleutelelement over wat gebeurde in de stuurhut vooraleer het toestel neerstortte. Het sms-je werd dan ook in de hele wereld door de media verspreid.

De Griekse instanties hadden reeds twijfels geuit over de echtheid.

Een mens kan maar dromen.
(Artikel enkel te lezen door abonnees van de Standaard.)

De eerste indianenverhalen beginnen al de ronde te doen. (Let ook op de Google ads.)

Er is weer een vliegtuig uit de lucht gevallen. Het ziet ernaar uit dat er geen overlevenden zijn. Ligt het nu aan mij of gebeuren er deze zomer meer vliegtuigongevallen dan gewoonlijk?

Brrr. Net midden in een bijzonder natte regenbui terecht gekomen.

Mijn vriend en ik waren te lui om te koken (ok, de eerlijkheid gebiedt mij om te zeggen dat dit eerder regel dan uitzondering is), dus besloten we de Leuvense horeca nog maar eens te sponsoren. We zijn naar de Werf geweest omdat dit niet zo ver, niet zo duur en best wel lekker is.

Op de heenweg was alles nog peis en vree, er stond zelfs een aangenaam zonnetje aan de hemel. Dus dachten we, wel ja, een terrasje, waarom niet? Helaas, we hadden net ons eten besteld toen de hemel begon te betrekken en de donder met tromgeroffel onze aandacht opeiste. Voeg daarbij een lekker windvlaagje en je hebt het perfecte voorspel voor een schitterende regen/hagelbui. We dachten nog even het weer te trotseren onder een parasol, maar na enkele minuten zijn we toch maar laf naar binnen gevlucht.

Na het afrekenen was het gestopt met regenen, dus hoopten we snel tussen de buien door thuis te geraken. Met het bekende gevolg… Een uitgeregend kapsel, natte kleren en natte voeten. En natuurlijk ligt die paraplu altijd thuis als je hem eens nodig hebt.

Het weer belooft alvast niet veel goeds voor Marktrock deze avond. Ik ben er gisteren, wegens het slechte weer (en een beetje gebrek aan goesting) ook al niet geraakt. Nuja, ik ben niet echt zo’n muziekkenner, dus ik ga eerder voor de sfeer. Ik had afgesproken om ‘s avonds mijn vrienden te vervoegen om nog wat afsluitende optredens mee te pikken, maar uiteindelijk zijn mijn vrieden gewoon hier op ons appartementje iets komen drinken. Was ook gezellig en we stonken achteraf niet naar de rook. 😉

‘k Heb maar één miezerige vallende ster gezien vannacht. Nuja, goed genoeg om een wens te doen, nietwaar? 😉