Pfft, niet genoeg geslapen, geen goed begin voor deze zaterdag.
Staan achtereenvolgens op het programma:
– Om 9.00u: examen gerechtelijk privaatrecht (tja, kleine misrekening in eerste zit, waardoor ik toch nog een tweetal examens aan mijn broek heb in tweede zit).
– Examen is normaal gedaan om 12.00u. Mijn vriend komt me dan ophalen om rechtstreeks door te rijden naar een trouwmis waarin ik moet lezen. De trouwmis begint om 13.00u. Spannend.
– Na de trouwmis plan ik toch een uurtje of twee een uiltje te knappen.
– Daarna naar de kapper en hup vertrekken om rond 19.00u op het avondfeest aan te komen.

Het tweede gedeelte van de dag klinkt erg aanlokkelijk, nu alleen die eerste paar uur heelhuids doorkomen.

F16, vliegtuig, vallen, lucht. You know the drill by now.

Een orkaan genoemd naar één van Shakespeares bekendste vrouwelijke karakters vormt momenteel een bedreiging voor Florida.

Niet iedereen is een even grote fan van vice-president Dick Cheney.

Pfft, mij daarnet irc een beetje boos gemaakt op mijn vriend W. Op 25 september maakt mijn studentenvereniging een uitstapje naar Walibi en ik was aan het zeggen (allez typen) dat ik het spijtig vond dat het Walibi-uitstapje samen viel met de ledendag van Erfgoed Vlaanderen. De ledendag staat dit jaar in het kader van militair erfgoed, iets wat mij erg interesseert.

Nu had ik al eerder discussies gehad met W over Erfgoed Vlaanderen en monumenten in het algemeen. W vindt monumentenzorg maar niks en wil dan ook niet dat daar belastingsgeld naar gaat. Het nut van het onderhouden van ons cultureel erfgoed ontgaat hem volkomen. Dus we kwamen weer op hetzelfde punt uit, waarop ik (sarcastisch) de volgende uitspraak deed:

[yab] ja, we kunnen best die militaire kerkhoven maar platgooien, he W
[yab] al die mensen die gevochten hebben voor onze vrijheid, wat een dikke bullshit
[W] Zelfde regels als voor een ander kerkhof
[yab] de bulldozer erover
[W] 25 jaar
* W was kicked by yab (idioot)

Ik was zo boos, dat ik een beetje mijn zelfbeheersing verloren ben. Not good.

Staatssecretaris Peter Vanvelthoven heeft een nieuw ideetje om de kloof kleiner te maken.

Lees ook het persbericht van Vanvelthoven.

Tijd om nog eens muntjes te tellen!

De oogst van vandaag:

België: 7 x 1 cent, 7 x 2 cent, 3 x 5 cent, 2 x 20 cent, 1 x 1 eero
Nederland: 1 x 2 euro
Frankrijk: 1 x 1 cent, 1 x 10 cent
Italië: 1 x 5 cent

Mijn nieuwe gemiddeldes:

België: 79,2%
Nederland: 7,3%
Frankrijk: 5,7%
Duitsland: 3,5%
Spanje: 1,6%
Italië: 1,4%
Luxemburg: 0,8%
Portugal: 0,3%
Griekenland: 0,3%

Conclusie: Vreemde muntjes zien mij niet graag.

Lees het volledige artikel in de Standaard.

Ik citeer uit het bewuste artikel:

En dan zijn er nog de bijzondere voornamen. Van de pasgeboren jongetjes kreeg 7,9 procent een unieke voornaam. Bij de meisjes is dat 9,4 procent. Onder meer Beer, Beckham, Peppi, Queen en Zoem hebben zich in 2004 bij de Belgische bevolking aangesloten. Ook Pommeline, Blessing, Bries, Lava en Helfred-Prospère werden als voornaam gekozen. Andere ouders zadelden hun pasgeboren kind dan weer met de naam Janwolf, Vlassie, Netel of Punkie op.

WTF? Wie noemt er zijn kind nu “Punkie” of (godbetert) “Helfred-Prospère”??? Wat voor een geschifte ouder moet je zijn om je arme kind met zo’n naam op te zadelen? “Hoi Netel, wat heb je vandaag zoal op school geleerd?” “Dat een netel een plant is die prikt, mama.”

Gelukkig is de procedure om van voornaam te veranderen gevoelig versoepeld. Maar wie helpt die kinderen over de opgelopen trauma’s?

Tja, we moeten er allemaal ooit eens aan geloven. Maar niemand staat graag stil bij dit feit. En ik moet toegeven, er zijn plezieriger dingen in het leven.

Vanavond zijn mijn vriend en ik naar de gebedswake geweest van de vader van J, onze vriend en mijn ex-studiegenoot. De kerk zat stampvol. We waren wat te laat omdat we een beetje problemen hadden om de juiste kerk te vinden (derde keer, goeie keer), waardoor we de rijen rechtstaanden achteraan in de kerk moesten vervoegen.

De gebedswake was redelijk snel gedaan en daarna ging het in een lange stoet van auto’s naar het funerarium om de dode te gaan groeten. Een zeer droevig moment. De vrouw van de gestorvene één en al tranen en de twee zonen ook, natuurlijk. En wat zeg je dan? Wat doe je dan? Ik heb J eens goed vastgepakt en hem sterkte gewenst. Maar je staat in die lange rij aanschuivende mensen en je moet verder. Eigenlijk heb ik een hekel aan gebedswakes, begrafenissen en al wat daarbij hoort, maar ik vind het erg belangrijk om er te zijn. Gewoon om te laten weten dat je meeleeft.

Ik heb zelf al meer dan eens over mijn eigen dood nagedacht. Misschien een beetje een morbide kantje, maar ik weet hoe ik het zou willen. Indien ik in een ongeval of zo om het leven kom, hoop ik dat ze met mijn organen iemand anders een nieuwe kans kunnen geven. De huidige wetgeving over orgaandonatie is opgevat als een opt-out systeem. Alleen de familieleden kunnen zich na het overlijden tegen de orgaanwegneming verzetten. Zo gauw ik mijn domicilie in Leuven heb, ben ik van plan om mij officieel te laten registreren als orgaandonor. Voorlopig heb ik alleen nog maar mondeling aan mijn vriend en familie laten weten dat ik niet wil dat ze zich tegen een eventuele orgaanwegneming verzetten, maar ik zou dit graag officialiseren.

Verder gruwel ik van het idee dat mijn lijk in een open kist zou liggen. Ik wil niet dat het laatste beeld dat de mensen van mij hebben dat van een verstijfd lijk is. Ik wens ook niet begraven te worden, maar gecremeerd zonder al te veel poespas. Geen tranerige diensten of zo. Over wat er met mijn assen moet gebeuren, ben ik nog niet helemaal uit. Misschien is gewoon verstooien nog wel het beste. En daarna hoop ik dat degenen die mij overleven een fijn feestje ter mijner nagedachtenis geven. Want ik wil op een vrolijke manier herinnerd worden.

Enfin, ik hoop natuurlijk nog heel lang in een goede gezondheid te leven, maar ik vind het belangrijk om toch op alles voorbereid te zijn. Daarom ga ik binnenkort eens werk maken van een testament. Dat maakt het ook voor de nabestaanden gemakkelijker.

Tot zover dit morbide onderwerp, morgen hopelijk vrolijker nieuws.