Allez, deze nacht rond kwart na twaalf was ik eigenlijk ook al back, maar nu ben ik nog veel backer! 😉

Over een tweetal uurtjes zit ik op het vliegtuig. En route pour de nouvelles aventures!

Ja, ik weet het, morgen zit ik in Madrid. Niet bepaald reden tot stress. En toch, eigenlijk heb ik niet de tijd om nu op vakantie te gaan. Ik moet volgende week twee belangrijke werkjes af hebben en dat spookt momenteel de hele tijd door mijn hoofd. Ik heb gewoon tijd te weinig om alles te doen wat ik moet doen, laat staan alles te doen wat ik wíl doen.

Ik moet ook mijn valies nog maken, naar de schoenmaker gaan om een paar herstelde schoenen op te halen, moet eigenlijk nog langs de bib en dat allemaal nadat ik thuis ben van mijn werk. Stress. Stress.

Jaja, ‘t zal wel van mij af vallen eens ik in Madrid ben. Dan duw ik die zorgen (verdorie die examens zijn zonder dat ik er erg in had wel heel erg dichtbij gekomen) weg naar een duister hoekje. Maar het blijft er zitten, natuurlijk. Het wordt tijd dat ik eens gewoon onbezorgd op vakantie kan. Ik zet het alvast op mijn todo lijstje voor 2008.

http://www.cowabduction.com

Daar in Italië. Over een nipte verkiezingsuitslag gesproken…

België is vijfde spamverspreider

Ongeveer vier procent van alle spam (ongewenste e-mail) in de wereld is afkomstig uit ons land.

Dat blijkt uit gegevens van de Amerikaanse antivirusbestrijder Symantec. Het Belgische cijfer is opmerkelijk, want grotere buurlanden zoals Frankrijk en Duitsland zijn verantwoordelijk voor maar 2 % of minder van de verstuurde spam. Symantec is wereldwijd marktleider in de bestrijding van spam, en onderschept naar eigen zeggen zowat 60 % van alle spam-aanvallen.

Maar dat spam-berichten verstuurd worden van een computer in een bepaald land, betekent nog niet dat de eigenlijke verzender zich ook in dat land bevindt. Dermot Harnett, de verantwoordelijke voor spambestrijding van Symantec in Europa, vermoedt dat het hoge Belgische cijfer te verklaren is door het gebruik van zogenaamde ,,bot-netwerken”. Dat zijn netwerken van computers die besmet zijn door hacker-software. De bots kunnen dan bijvoorbeeld gebruikt worden om op grote schaal spam te verspreiden.

Dat vermoeden wordt gedeeld door Luc Beirens van de Computer Crime Unit van de federale politie. ,,Ons land heeft een vrij hoge densiteit van breedbandverbindingen en is daardoor aantrekkelijk voor misbruik met bot-netwerken.” Samen met de Belgische telecomoperatoren en de regulator BIPT wordt wel onderzocht wat er gedaan kan worden om dergelijke misbruiken tegen te gaan, zegt Beirens. ,,In Nederland bijvoorbeeld werd in oktober vorig jaar een groot botnetwerk opgerold met behulp van de operatoren.” Of zulke acties ook in ons land kunnen, zal afhangen van de economische haalbaarheid en de medewerking van de operatoren, aldus Beirens.

De VS blijven met kop en schouder de absolute spam-kampioen. Volgens Symantec komt 56 % van alle spam uit dat land. Vooral in de deelstaat Florida, dat een relatief soepele wetgeving kent, houden zich veel spammers schuil.

Goh, ik hoop echt dat de eerste berichten kloppen. Het is mij trouwens een raadsel waarom een figuur als Berlusconi nog steeds zoveel stemmen haalt. Volgens mij combineert die mens alleen maar eigenschappen die je zeker níet wil in een politicus.

Net terug van de traditionele jaarlijkse paasfondue bij onze vrienden G en H, ditmaal vervangen door een paasgourmet. Ook lekker en plezant, natuurlijk.

Mijn vriend had een tijd geleden van G en H papieren vliegtuigjes cadeau gekregen voor zijn verjaardag. En natuurlijk waren die dingen gewoon in de kast blijven liggen. Dit leek ons dus het geschikte moment om de vliegtuigjes in mekaar te zetten en bij hen uit te testen. Het huis van G en H heeft namelijk iets meer groen errond dan ons appartementje. Met als gevolg dat wij zondagochtend nog druk in de weer waren vliegtuigvleugels aan mekaar vast te plakken. (Bijna mijn vingers aan mekaar gelijmd met secondenlijm.)

De vliegtuigjes waren vooral een succes bij de oudste bengel in huis (tweeëneenhalf). Hij is er in al zijn enthousiasme ook een paar keer bovenop gaan staan, wat de aerodynamische vorm van de vleugels beslist niet ten goed kwam. 😉 Daarna zijn we nog een wandelingetje in de buurt gaan maken met vier volwassenen, twee buggy’s, een peuter en een baby.

En toen ik terug thuis kwam, was ik gewoon doodop. Kinderen zijn verdorie vermoeiend.

Foto’s genomen vanaf het dak van ons appartementsgebouw-to-be.

Na ongeveer een jaar erover gezeurd te hebben, is het ons vandaag eindelijk (!) gelukt om voor de eerste keer het niet-meer-zo-nieuwe zwemcomplex van de Leuvense Sportplaza te betreden. (Da’s mijn normale modus operandi: ergens heel erg lang over zeuren om dan uiteindelijk tot de actie over te gaan, meestal gaat dit gepaard met een duwtje in de rug van mijn vriend.)

Omdat het een eerste bezoekje was, namen we een toegangsticket voor het gewone zwembad én het recreatiegedeelte (jui! glijbanen!). Toch wel een beetje aan de dure kant. Zeven euro per persoon. En natuurlijk korting vergeten te vragen met mijn studentenkaart. De affichering van de tarieven kon duidelijk beter. Pluspunt voor de juffrouw aan de ingang: ze vroeg wel of we inwoners van Groot Leuven waren. (Nog niet dus.)

De ruimte met de kleedkamers was zeer proper. Blijkbaar is zaterdagochtend een zeer rustig moment, want we hadden keuze zat. Omdat er toch geen gezinnetjes in de buurt waren, namen mijn vriend en ik een gezinskleedkamer. Nog nooit zoveel ruimte gehad om mijn badpak aan te trekken. 😉 De opberghokjes werkten met een cijfercombinatie. Handig, ware het niet dat één wand met opberghokjes al volledig buiten gebruik was. Het complex is al meer dan een jaar open, dit zijn geen kinderziekten meer…

Maar we kwamen voor de zwembaden dus. En die waren dik in orde. Veel water, weinig volk. Ideaal. Wel vreemd dat het zo rustig was. Je zou toch meer families met kinderen verwachten op een zaterdag in de paasvakantie. Niet dat we dat een probleem vonden, want we hadden de glijbaan bijna helemaal voor ons alleen.

Omdat we toch ook wel een beetje gekomen waren om te sporten, trokken we wat baantjes. En verdorie, dat ging mijn jongere atletischere ik toch vlotter af. Er is duidelijk nog werk aan de winkel om mijn vroeger conditiepeil terug te krijgen. ‘k Zal mijn zwemfrequentie drastisch moeten verhogen.

Om wat te bekomen van de gedane inspanningen, gingen mijn vriend en ik daarna wat uitpuffen (letterlijk) in de stoomcabine. Ik weet niet hoe dat met jullie zit, maar stoomcabines hebben altijd een positieve uitwerking op mijn libido. Het werd dus nog een paar graadjes warmer dan voorheen in die cabine. Alleen jammer van de koude douche (letterlijk) op het moment suprème. 😉

Al met al een behoorlijk geslaagde voormiddag. Wat mij betreft, voor herhaling vatbaar.