Neemt nog even vakantie. Ik kan haar geen ongelijk geven…

A match made in heaven.
Stonden op het menu vanavond: één werkcollege (beuh), één Japans etentje voor de verjaardag van een goeie vriendin en ex-studiegenootje, veel geklets onder vrouwen, één Sex on the beach, één Margarita en één Caipirinha. En nu een super happy yab. En straks superhete sex/seks!

En morgen een totaal onuitgeslapen yab…

Citaat uit de nieuwsbrief van het Besloten Land:

Nogmaals: goed nieuws voor wie zich nog nooit als een bezetene op de lichtelijk fantastische Donjon-reeks had gestort (wij kenden vroeger zo iemand)! Nog tot 1 april (of tot alles op is) zijn allevier de Donjon Zenit-hardcovers en de eerste hardgeknorde delen van resp. Donjon Avondschemer en Donjon Ochtendgloren (twee van elke reeks) te koop aan de proletarische prijs van ¤ 6,90/stuk (i.p.v. € 9,90/stuk). U het hele Donjon-universum met alle spin-offs inbegrepen uitleggen zou al gauw leiden tot een nieuwsbrief met LOTR-achtige ambities, dus verwijzen wij u hierbij graag door naar de vrienden van http://www.stripspeciaalzaak.be/Donjon.php

Zelf heb ik daar bitter weinig aan toe te voegen. Gaat ende koopt! U zal het zich niet beklagen.

yab – regelneven bij rechten: 1-0.

That’ll show ‘m! Blablabla, stomme regeltjes. Alsof fulltime werken geen goed excuus is om van reeks te willen veranderen. Maar ik heb de veldslag gewonnen (nu alleen maar hopen dat dit ook geldt voor de oorlog)!

Gisteren zijn we op vriendenbezoek geweest. Het werd tijd, want de laatste keer dat we hen nog eens gezien hadden, was op hun trouwfeest en dat was in september… De concrete aanleiding voor het bezoek was het bekijken van de trouwfoto’s en de video (en ook gewoon gezellig bijkletsen, natuurlijk). Aangezien ik nogal een grote passie voor fotografie en fotograferen in het algemeen heb, was ik zeer benieuwd naar hun trouwalbum. En het mag gezegd: het album was schitterend. Volledig gedrukt, dus geen geknoei meer met foto’s die loskomen. En zeer veel mogelijkheden om de layout van de pagina aan te passen. Prachtige portretfoto’s ook.

Helaas waren de foto’s van het feest zelf van veel lagere kwaliteit. Maar ja, wat wil je, als je wegwerptoestelletjes op tafel plaatst en de gasten zelf hun gang laat gaan. Dan krijg je foto’s van stoelpoten, tafelkleden, bierglazen, enzovoort. Een gemiste kans, vind ik persoonlijk.

Yep, het weekend is weer voorbij gevlogen. En naar goede gewoonte zat het weer eivol. Stonden op het programma: tekenles (jay! we hebben geschilderd!!), een lunch met de jongens (en nog één ander verdwaald meisje) van mijn studentenvereniging, een security workshop waarvan ik als organisatrice moeilijk kon wegblijven, een gourmetavond bij mijn bomma in het potige gezelschap van mijn vier flink uit de kluiten gewassen neven (variërend van grootte tussen 1m85 em 2m), een pannenkoekenavond bij de schoonfamilie, een squashpartijtje en tussendoor heb ik nog wat vergeefse inspanningen gedaan om aan mijn paper te werken (need deadline stress).

En hup, daar staat de nieuwe werkweek alweer voor de deur.

Ha! Eindelijk kan ik ook mijn steentje bijdragen aan het grote blogdebat over Eurosong! Waar een uurtje squashen op een zondagavond toch al niet goed voor is. Ik heb dus tijdens de welverdiende meppauzes een flard Petra (die nu La Sakhra heet, weird) en een flard Kate Ryan (waarvan helaas de mama vier jaar geleden overleden is, ocharme, ‘t schaapje) meegepikt. En ik heb ook het nieuwe kapsel van Kate Ryan mogen bewonderen. En ‘t moet gezegd dat kapsel zag er een pak beter uit dan het vorige. Misschien moest ik ook maar weer eens de schaar in mijn haar zetten.

Oja, Eurosong, dus. Wel, ‘k heb van de liedjes zelf eigenlijk niet zoveel gehoord, maar ik ben wel gewonnen met het squashen. En dat is het belangrijkste. 😉

Bleh, dit soort berichten begint mij nu toch echt wel de keel uit te hangen. Let’s just move on, shall we?

En niks te vroeg ook. De Super Mega Belangrijke Vergadering is goed gegaan. Ondanks mijn slechte nachtrust. Het nadeel van nog tussen de studenten te wonen is dat die soms in het holst van de nacht al roepend en tierend ladderzat naar huis komen… En toen ben ik natuurlijk beginnen denken aan de presentatie die ik vandaag moest geven…

Ik ben wel een beetje pissed omdat de hoofdverantwoordelijke voor dit project, weer maar eens haar werk niet goed gedaan had en ik last minute nog haar deel van de slides voor de presentatie kon ineenboksen. Not funny. Ik heb er niks van gezegd, want de samenwerking in ons driemansteam is de laatste tijd behoorlijk suboptimaal. En ik had geen zin om nog wat meer olie op het vuur te gooien. Maar zeg nu zelf, beloven dat je een presentatie zal maken en dan gewoon klakkeloos de presentatie van de vorige keer kopiëren terwijl er superveel veranderd is, dat doe je toch gewoon niet?

Nu nog een filmpje zien samen met mijn vriendje en dan op tijd in bed kruipen voor wat onder-of-op-de-lakens-fun. Dan zijn mijn batterijen weer helemaal opgeladen voor een alweer een tot de nok toe volgeboekt weekend.