Mmm, een airco in ons squashlokaal zou toch geen overbodige luxe zijn. Ik weet niet of squashen bij een temperatuur van meer dan dertig graden wel zo gezond is. ‘k Heb alleszins al mijn partijtjes gewonnen vandaag. Dus ik ben wel hittebestendig.

Of hoe terugkeren naar mijn Limburgse roots lang vergeten sensorische sensaties weer tot leven kan wekken. Ik ben een bekeerd stadsmens, maar de boerenbuiten heeft toch ook zijn charmes (als je er niet te lang blijft plakken…)

Vandaag mijn allerlaatste tekenles ooit gehad. Volgende week komen we nog wel samen om kaders te snijden en tekeningen uit te kiezen voor de opendeurdag, maar dit was voor mij de laatste keer dat ik in de academie mijn tekenmateriaal boven gehaald heb.

Drie jaar ben ik trouw elke zaterdagochtend gaan tekenen en schilderen en nu is het definitief gedaan. Ik zou nog naar de hogere graad kunnen gaan, maar tien uur tekenen of schilderen per week, lijkt me net iets van het goede te veel. Een voormiddag was ideaal.

Ik heb een beetje met een dubbel gevoel afscheid genomen. Ik heb niet het gevoel dat ik op het einde nog veel vorderingen maakte en dit jaar waren er vaker opdrachten die mij niet zo goed lagen (linosnede en die vervloekte gipsfiguurtjes). En misschien was ik het ook gewoon een beetje beu om elke zaterdag vroeg uit bed te moeten.

Ik heb ook geleerd dat kleur niet zo mijn ding is. Ik ben het best in zwart wit schetsen met potlood. Beetje vreemd, want ik ben dol op kleuren. Maar ik moet de juffrouw gelijk geven, mijn potloodtekeningen zijn veruit het beste.

Na die drie jaar besef ik ook wel dat ik geen natuurtalent ben wat tekenen betreft. Ik kan wel goed en waarheidsgetrouw iets natekenen, maar er ontbreekt toch een zeker je ne sais quoi. Die vonk die de echte kunstenaar onderscheidt van de goeie amateur. Dit jaar zaten er bij de nieuwkomers enkele leerlingen die die vonk wel hadden. En ja, ik ben daar jaloers op.

Maar kom, ik heb die tekenlessen niet gevolgd om een groot kunstenaar te worden, maar louter om mij te ontspannen en mijn hoofd eens te kunnen leegmaken. Al was het maar enkele uurtjes per week. Want als je gespannen tuurt naar een voorwerp om dit na te tekenen, ben je heel even volledig geconcentreerd. Het was heel erg aangenaam om even de continue maalstroom der gedachten in mijn hoofd te kunnen stilleggen. Tekenen als therapie, who knew. 😉

Om af te sluiten, een schilderij in kleur van mijn hand. Het hoeft niet altijd zwart wit te zijn. 😉

En jawel, yet another baby is born. Het houdt niet op. ‘t Zal wel nog even duren voordat we de baby kunnen gaan bewonderen, ‘k ga mij eerst wat concentreren op mijn examens. ‘t Is nodig.

Ik wilde eigenlijk nog bloggen over die zeer goeie beslissing van het Arbitragehof, maar anderen zijn mij voor geweest. Applaus voor het Arbitragehof!

Uit de Standaard:

Een federale rechtbank van Texas heeft een boete opgelegd van 10 miljoen dollar aan een jongeman die beschouwd wordt als de wereldwijde ’koning van de spam’, dat is de naam voor ongevraagde e-mails. ,,Spam is een van de grootste problemen waarmee computergebruikers mee geconfronteerd worden”, verklaarde de Texaanse minister van Justitie Greg Abbott in een persbericht, waarin ook het verdict stond.

Ha! Net goed! Weg met spammers!

Deze middag een terrasje gaan doen met één van mijn beste vriendinnen uit mijn studententijd. En ja, ze had groot nieuws. Ze is zwanger van haar eerste kindje. ‘k Zal al maar genoeg speelgoed voorzien om al die kindjes bezig te houden op mijn toekomstige feestjes. 😉

Mijn laatste postje over Leuven in scène is meteen ook een schaamteloze poging om de bezoekersaantallen wat op te krikken. 😉

Het moet gezegd. Bij de Café de la Gare op het Martelarenplein hebben ze verdorie goeie sangria, zelfs al kennen ze er het verschil niet tussen een croque madame en een croque cheval. De porties sangria zijn er lekker groot met keiveel fruit. Fruit == goed, vooral als het in sangria zit. 😉 Enige probleem is dat ik na twee grote glazen sangria nu geweldig veel zin in seks heb en mijn vriendje is helaas op stap met de mannen van zijn werk.

PS: Jaja, ‘k weet, het is blok, ‘t zijn examens, maar hey, we hebben het goeie weer al veel te lang moeten missen.

Wel, wel, het is al juni, zeg. En zitten we nu al op ons balkon te genieten van het uitzicht van ons nieuw appartementje? Ik dacht het niet.