Ging ik naar de cinema (olé, ola). En wat ik daar zag heeft me blij gemaakt. Ja wat ik daar zag, heeft mij diep geraakt… En wat zijn wij daar gaan zien, zeer geliefde lezers? ….

Kinsey! Een film over het leven en dan vooral het werk van Alfred Kinsey, een Amerikaanse bioloog die door zijn op het einde van de jaren veertig gepubliceerde boeken over seksualiteit heel puriteins Amerika op zijn kop zette. Ik vond het een behoorlijk goeie film (hoe kan het ook anders, met zo’n onderwerp 😉 ) met sterke vertolkingen van zowel Liam Neeson (als professor Kinsey) als Laura Linney (als zijn liefhebbende en behoorlijk ruimdenkende vrouw).

De film heeft mij een beetje aan het denken gezet. Wat een geluk dat we nu, meer dan een halve eeuw later, een vrijere kijk op seksualiteit hebben. Hoewel seks voor sommigen nog steeds niet volledig de taboesfeer verlaten heeft, maakt men kinderen gelukkig niet meer wijs dat masturbatie een doodzonde is. En wie gaat er tegenwoordig nog maagdelijk het huwelijk in? Ook voor seks geldt, al doende leert men. En oefening baart kunst. 😉

Na de film zijn we dan met vrienden nog iets gaan drinken op ons appartementje, alwaar wij onder het genot van een lekkere cocktail nog wat hebben zitten filosoferen over de film, het leven en computers (tja, nerds, he).

En toen we dan eindelijk (veel te laat) in ons bedje lagen, konden we de nagedachtenis van professor Kinsey toch geen oneer aandoen, nietwaar? 😉