Vandaag op het werk een discussie over roken gehad. Eén van mijn collega’s (een verstokt roker of course) vond het nodig om maatregelen tegen het roken fascistisch te noemen. Want ja, ocharme, die arme rokers, ze worden toch zo hard gediscrimineerd. Vroeger, toen ik nog jong en vol vuur was, zou ik hier heftig op gereageerd hebben. Nu heb ik zwaar op mijn tong gebeten en gewoon de schouders opgehaald. Het heeft geen zin om met zulke mensen in discussie te gaan. Ik gun hem zijn groot gelijk.
Dit zal mij er alleszins niet van weerhouden tot mijn laatste snik te ijveren voor een VOLLEDIG rookvrije horeca. In Australië was dat trouwens een zaligheid. Alles rookvrij. Zelfs op terrassen in de buitenlucht was er een scheiding tussen rokers en niet-rokers. Wat een luxe!
Hier in ons apenland is het geloof ik ook verplicht, toch in de taverne waar ik soms kom
Heerlijk. Nu nog ouders van m’n vriendin rookvrij maken 😛
Zou leuk zijn, ik zit hier al 3 uur in het rookvrije gedeelte van de Metafoor aan een presentatie te werken, maar helaas, de rook komt tot bij mij…
Wat een mens voor gratis wifi over heeft! 😉
Ik was laatst rond lunchtijd in den Brosser, begonnen mijn twee vriendinnen aan een soepje. Midden in de rook! Ik begrijp niet hoe ze dat naar binnen kunnen krijgen zonder over hun nek te gaan. Maar ik realiseerde me ook hoezeer ik al gewend ben aan rookverboden op restaurants.