Mijn vriendje gaat zo om de maand of twee een avondje RPG‘en. Voor de mensen die niet weten wat RPG wil zeggen, da’s een spelletje waarin de deelnemers doen alsof ze elfen, trollen, tovenaars of andere denkbeeldige wezens zijn en waarin ze gezamelijk al even denkbeeldige draken en vampiers en weet ik wat nog meer dood doen. Dit alles door middel van pen, papier, wat dobbelstenen en een levendige verbeelding.
Als mijn vriendje thuiskomt van een avondje RPG’en met zijn buddies (het RPG-wereldje is overwegend mannelijk) dan verloopt onze conversatie ongeveer als volgt:
Ik: “Hoe was het met je RPG-maatjes? Alles ok?”
Hij: “Ja, zeker?”
Ik: “En waarover hebben jullie zoal gepraat?”
Hij: “Ha, over het spel, he.”
Ik: “Over niks anders? Hoe is het met hun werk, hun liefdeleven?”
Hij: “Dat weet ik niet, hoor.”
Ik: “Maar allez, praten jullie dan niet over de dingen des levens?”
Hij: “Nope, alleen over het spel.”
Ik: “Zucht.”
En dit is nog maar eens een treffende illustratie van het verschil tussen mannen en vrouwen. 😉
Onlangs thuis ook nog eens geconstateerd dat mannen hun ijs opeten en vrouwen oplikken!
En mijn vriend lust dan nog niet eens ijs. ‘t Is een weirdo. 😉
ik ben geen weirdo!
Moh, en ik vind weirdo’s nog wel superschattig!
*commentaar gecensureerd*