Gisteren zijn we hem dus gaan zien.

Veel pief poef pang, veel ontploffingen, veel spectaculaire stunts, veel Tom Cruise, te weinig Jonathan Rhys-Meyers. Je moet natuurlijk niet al te kritisch zijn en je ongeloof bij het zien van al dat stuntwerk achterwege laten, want anders zit je je toch maar te ergeren. Bovendien weet je natuurlijk dat het allemaal goed zal aflopen, want niemand krijgt Tom Cruise eronder (zelfs de roddelpers niet).

Gelukkig volgen de actiescènes zo snel na mekaar dat je de hele film in één adrenalinerush kan uitzitten. Onderhoudend en ontspannend. ‘k Wist alleen niet dat Tom Cruise de nieuwe Messias was…