Eén van mijn favoriete SF-schrijvers uit de tijd dat ik nog SF las (Hyperion!) gooit wat olie op het vuur.

Via.

Ik zeg altijd: de enige goeie deadline, is een uitgestelde deadline.

Tegen alle verwachtingen in, is het werkje dat tegen nu vrijdag af moest zijn en waar ik nog niks, nul de botten voor gedaan had, uitgesteld tot in mei. Party!

Net twee uur werkcollege achter de rug, waarvan we anderhalf uur gespendeerd hebben aan een groepsdiscussie over de spijtige dood van Joe, de jongen die vermoord werd voor een ocharme een mp3-speler. Heel erg natuurlijk, verschrikkelijk dat zoiets kan gebeuren in onze maatschappij, ben ik het volkomen mee eens. De daders moeten gepakt en gestraft worden.

Maar ik loop niet een uur vroeger weg op mijn werk om een groepsdiscussie zoals in het middelbaar te houden. Als ik dan toch die verplichte werkcolleges moet volgen, wil ik er wat bijleren ook. Over gerechtelijk privaatrecht of zo. Ik zeg maar wat.

Dan toch maar niet naar de BlogCom in Antwerpen te gaan. Omdat ik geen zin heb om mij helemaal naar Antwerpen te verplaatsen, ik eigenlijk gewoon nog heel erg moe ben van onze citytrip naar Madrid en ik veel meer zin heb om vrijdagavond in Leuven op mijn gemak iets te gaan drinken met vrienden. Niet dat ik eigenlijk tijd heb om iets te gaan drinken, want het hoopje “nog te maken werkjes” is weer wat aangegroeid… Ach ja, d’r gaat niets boven deadline stress. 😉

Oh well, denk niet echt dat ze mij gaan missen, daar in Antwerpen.

Meestal laat ik dit soort vraagjes links liggen, maar aangezien ik een geweldige fan ben van reizen, maak ik deze keer een uitzondering.

Noem alle landen op waar je ooit bent geweest.
Omdat een beeld meer zegt dan duizend woorden:

(België, Egypte, Tunesië, Frankrijk, Oostenrijk, Tsjechië, Griekenland, Duitsland, Italië, Luxemburg, Polen, Nederland, Portugal, Spanje, Verenigd Koninkrijk, Thailand, Vaticaanstad en Zwitserland)

Wat was je leukste reiservaring?
Goh, het allerleukste moet toch de reis met mijn studiegenootjes naar Polen geweest zijn. We hebben daar met z’n allen de wodka-economie een flinke duw in de rug gegeven. En die avond in de Shakesbeere (yep, juist gespeld) is nog steeds legendarisch. Een meer dramatisch hoogtepunt van die reis was het bezoek aan Auschwitz-Birkenau, ik krijg nog steeds kippenvel als ik daaraan terug denk.

Op de tweede plaats staat de cruise die mijn vriend en ik in Egypte gemaakt hebben. De meest indrukwekkende gebouwen en tempels die ik in mijn hele leven gezien heb.

Noem vijf dingen of plaatsen die je in dit leven nog wilt zien.
Goh, maar vijf? Ik wil nog zoveel zien. Maar allez vooruit, een mens moet ergens beginnen:
– Machu picchu
– De pyramiden in Egypte (wij hebben op onze cruise alleen het zuiden bezocht)
– Moskou en Sint-Petersburg
– Japan
– Australië

Het strand, of de bergen? Of iets anders?
Toch wel het strand, denk ik. Ik ben een geweldige fan van de zee.

Ga je dit jaar op reis? Waarheen?
Wel, ik ben dus net terug van Madrid. Staan nog op het programma: het jaarlijks weekendje met de mensen van mijn irc-kanaal en een bezoekje aan de zus van mijn vriend die volgend academiejaar op Erasmus naar Polen gaat.

Met dank aan Tales from the crib.

Een selectie:

– Madrilenen verstaan geen Italiaans. En ‘t is niet dat ik het niet geprobeerd heb.

– Madrilenen zijn ongeveer de efficiëntste mensen op de aardbol (of dan toch op de delen van de aardbol die ik bezocht heb). Nog nooit zo snel bediend geweest in mijn leven.

– Processies zijn gewoon megahip en cool. Alleen zou ik toch vriendelijk bedanken voor de eer om zo’n beeld rond te dragen. Die dragers zagen eruit alsof ze hun persoonlijke kruisweg aan het afleggen waren. Let ook op voor Spaanse bomma’s: ga niet per ongeluk voor hen staan, want je wil zo’n bomma beslist niet kwaad krijgen. 😉

– Er hangen ongelooflijk veel schitterende kunstwerken in de Madrileense musea. Gaat dat zien, zou ik zo zeggen.

– Culinair was deze reis ook de moeite. Een greep uit wat we zoal geconsumeerd hebben:
Food: tapas in alle soorten en maten, paëlla (die jammer genoeg niet zo lekker was), Italiaans, Indisch en Japans (sushi! jay!). (Ik ben gewoon een grote fan van wereldkeuken.)
Drinks: sangria, cava (soort Spaanse schuimwijn), mojito en caipirinha. Ok, die twee laatste cocktails kan je bezwaarlijk typisch Spaans noemen, maar ze zijn wel serieus bezig met de wereld te veroveren.

– Aansluitend bij de culinaire opsomming hierboven, kan ik jullie meedelen dat oreja a la plancha varkensoren zijn en varkensoren zijn eigenlijk gewoon echt wel niet lekker.

– Het zat in Madrid vol met nepkrekels. Nepkrekels beginnen na een tijdje serieus op je zenuwen te werken. Weg met nepkrekels!

– Er zijn te veel mooie dingen in Madrid, waardoor ik nu meer dan een gigabyte aan foto’s moet verwerken en becommentariëren.

Allez, deze nacht rond kwart na twaalf was ik eigenlijk ook al back, maar nu ben ik nog veel backer! 😉

Over een tweetal uurtjes zit ik op het vliegtuig. En route pour de nouvelles aventures!

Ja, ik weet het, morgen zit ik in Madrid. Niet bepaald reden tot stress. En toch, eigenlijk heb ik niet de tijd om nu op vakantie te gaan. Ik moet volgende week twee belangrijke werkjes af hebben en dat spookt momenteel de hele tijd door mijn hoofd. Ik heb gewoon tijd te weinig om alles te doen wat ik moet doen, laat staan alles te doen wat ik wíl doen.

Ik moet ook mijn valies nog maken, naar de schoenmaker gaan om een paar herstelde schoenen op te halen, moet eigenlijk nog langs de bib en dat allemaal nadat ik thuis ben van mijn werk. Stress. Stress.

Jaja, ‘t zal wel van mij af vallen eens ik in Madrid ben. Dan duw ik die zorgen (verdorie die examens zijn zonder dat ik er erg in had wel heel erg dichtbij gekomen) weg naar een duister hoekje. Maar het blijft er zitten, natuurlijk. Het wordt tijd dat ik eens gewoon onbezorgd op vakantie kan. Ik zet het alvast op mijn todo lijstje voor 2008.

http://www.cowabduction.com