Gisteren had ik voor het eerst sinds lange tijd het gevoel dat mijn Italiaans er weer wat op vooruit ging. Ik vermoed dat dit een typisch probleem voor een tweede jaar taalcursus is. Het nieuwe is er een beetje vanaf, maar je woordenschat en grammatica is nog niet goed genoeg om je vlot te kunnen uitdrukken in de nieuwe taal. En dat is soms frustrerend.

Maar gisteren ging het dus goed. Ik had echt het gevoel dat ik een soort barrière overwonnen had. En ik begin zelfs te wennen aan de hyperkinetische stijl van de juffrouw. 😉