Under the Rose (geschreven door Walter De La Mare, in het Nederlands vertaald door Tonke Dragt)
Niemand, niemand heeft mij verteld
Wat niemand, niemand weet,
Maar ik weet nu waar het eind van de Regenboog is,
IK weet waar er groeit
Een boom die Boom des Levens heet,
IK weet waar er vloeit
De Rivier van de Vergetelheid
En waar de Lotus bloeit
en ik – ik heb het Woud betreden, waar
In vlammen, roze en goud,
Verbrandend – en herrijzend steeds
De Feniks zich ophoudt.
Niemand, niemand heeft mij verteld
Wat niemand, niemand weet.
Verberg je gezicht in een waas van Licht,
Die met zilver schoeisel treedt –
Jij bent de Vreemdeling die ik het best ken,
Van wie ik het meest hou.
Je kwam van het Land tussen Waken en Droom,
Koud van de Morgen-dauw.
echt mooi
“Snow In Madrid”
Softly, so casual,
Lovely, so light, so light,
The cruel sky lets fall
Something one does not fight.
How tenderly to crown
The brutal year
The clouds send something down
That one need not fear.
Men before perishing
See with unwounded eye
For once a gentle thing
Fall from the sky.
– Joy Davidman –
Dit is één van m’n favorieten – over gedichten gesproken…
Casper
Bedankt om dit gedicht met ons te delen, Casper!
Casper,
Dit was het gedicht dat ik zocht nadat ik gisteravond een docu van CS Lewis had gezien. Dit gedicht werd gesproken.
Heel fijn dat ik het hier vind!